Woord: salpeter
|
salpeter , salpiëter
, salpeter. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
salpeter , salpaiter , salpeter; selpeter
, salpeter. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
salpeter , salpeter , salpieter, salpeiter, salpaiter , 0
, Ook salpieter (Zuidoost-Drents zandgebied), salpeiter (Kop van Drenthe), salpaiter (Kop van Drenthe) = salpeter, soort kunstmest Ik moe nog salpeter op het laand zeien (Eex) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
salpeter , salpeter
, salpeter Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
salpeter , salpieter , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , salpeter , VB: De sjeenke wörde mêt salpieter iéngevriëve. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
salpeter , salpeter , salpieëter , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, eerste vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; tweede vorm Weerts (stadweerts); salpeter Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
salpeter , salpieëter
, salpeter Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |