Woord: ruizelen
|
ruizelen , ruuzele
, ruien. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
ruizelen , rûzele
, in de rui zijn. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
ruizelen , rûzele
, ruisen (bladeren van de boom.) Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
ruizelen , ruuzele
, ruuzelde, haet geruuzelt , ruien. De boum ruuzele: afvallen van bloesem, zaden etc. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
ruizelen , ruzele
, hoar, blaar of nalde verleze. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
ruizelen , reuzjele
, van veren wisselen, in de rui zijn. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
ruizelen , ruzeln , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidoost-Drents zandgebied, sa) = ritselen Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
ruizelen , ruzele , werkwoord
, ruzelde, geruzeld , ruien , VB: De hoonder zién aon 't ruzele, 't gaans hoonders lik voül mêt vère.; bloemblaadjes (bloemblaadjes laten vallen) ruzele VB: De roeze wäore nao twie daog al aon 't ruzele , zön en jaomer.; loslaten(van voegen of plakwerk) ruzele VB: De moer ruzelt, 'r môt obbenoûts gevoog wërde. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
ruizelen , ruzelen
, ruisen, suizelen; ruuspeppel, esp, ratelpopulier. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
ruizelen , reuzele , reezele, ruuzele , werkwoord
, ruien, van veren wisselen (Helmond en Peelland); reezele; ritselen (Helmond en Peelland); ruuzele; ruien, loslaten, uitvallen (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
ruizelen , [ruien] , ruize , ruzele
, ruizeltj, ruizeldje, geruizeldj , 1. ruien 2. de bladeren verliezen , De hoonder zeen aan ’t ruizele. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
ruizelen , ruizele , werkwoord
, ruizeltj, ruizeldje, geruizeldj , in de rui zijn, ruien, de veren verliezen (vergelijk het Duitse woord rieseln – zachtjes neervallen) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
ruizelen , ruizele , ruûzele , werkwoord
, (eerste vorm) morsen van water, strooien (zout of peper); (tweede vorm) ritselen, ruien, (Weerts (stadweerts), Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts) afvallen van bladeren Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
ruizelen , ruzele
, ruzelde – geruzeld , vallen (dennennaalden) Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |