Woord: ruiken
|
ruiken , rukken
, Ruiken. Bron: J.A.V.H. (18e eeuw), Haagsch Nederduitsch woorden-boekje. Den Haag: Johannes Mensert. Uitgegeven in: Kloeke, G.G. (1938), ‘Haagsche Volkstaal uit de Achttiende eeuw’, in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 57, 15-56. |
|
ruiken , roeken , [werkwoord]
, ruiken. Fri. roeke. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
ruiken , rûke , rü̂̂ken , sterk werkwoord
, ruiken, rieken. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
ruiken , roeken
, ruiken; dat rōkt an geld = dat kost veel geld. ruik = rook, van: ruiken. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
ruiken , roekĕn
, ruiken. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
|
ruiken , ruuke
, ruuk, rüks, rük, rook, geraoke , ruiken. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
ruiken , růkken
, räk, eräkken; ik růkke, dů rokst [rokst], hei rok, wi, i, zei růkt , ruiken Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
ruiken , raaiken , [werkwoord]
, schommelen op n raaike. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
ruiken , roeken , [werkwoord]
, ik roek, doe rokst, hai rokt; ik rook, heb roken = ruiken (over- en onovergankelijk) , Riekelu’s zaikten en aarmelu’s pankouken roeken wied. Dat kon ik nait roeken! = niet weten. Hai rokt oet haals = stinkt uit zijn adem. Ik kin hom nait roeken òf zain = niet luchten of zien. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
ruiken , roekng , sterk werkwoord
, 3e persoon enkelvoud tegenwoordige tijd: rok, 1e persoon enkelvoud verleden tijd: reuk , ruiken. Geroek um t hoes, ongewenste belangstelling van jongens wegens inwonende meisjes Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
ruiken , ruuke
, rook, haet of is geraoke , ruiken. Dat ruuk nao ’t vuur: dat is erg heet. Dat ruuk nao ruibe: dat is goedkoop. Dao kónste neit aa ruuke: daar kun je niet aan tippen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
ruiken , roeken
, reuk, erökken , ruiken; reuken roken (vt.). Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
ruiken , ruken , roeken , sterk werkwoord, overgankelijk
, (Zuidoost-Drenthe, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook roeken (Zuidwest-Drenthe, Veenkoloniën, Zuidoost-Drents veengebied) = ruiken Die jonge hef gien kaans bij det maagien; hij mag nog niet roeken, waor zij pist (Hgv), Wij hebt pannekoeken ebakken; het hele huus reuk er naor (Ruw), Spruities, ik mag ze niet roeken! (Ker), Daor moej is an ruken; volgens mij is het bedörven (Odo), Dat pak ruukt nog naor de jeude is nog splinternieuw (Bal), Dat stunk zo, ie kunden het wel een uur in de wiend roeken (Geb) *Arme lu’s pankouk en rieke lu’s stront roekt ver hen (Ros) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
ruiken , ruiken
, ruiken, stinken. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
ruiken , roeken
, ruiken Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
ruiken , roekn , ruukn
, ruiken. Hie rök der an. Wie reukn ’t helemaole niet. Ik heb ereukn. Aj verkolln bint, kuj niet goed roekn; Roekn heur iej in Heerde meer dan ruukn. Wie reukn helemaole niks. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
ruiken , ruuke
, ruiken , Sómmege bluumkes ruuke lékker, mér ander kunne ècht stinke, mér dan ruukt 't ók. Sommige bloemen ruiken lekker, anderen kunnen echt stinken, maar dan ruikt het ook. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
ruiken , roeken , werkwoord
, 1. geuren 2. stinken 3. door te snuiven de geur gewaarworden, signaleren door de geur Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
ruiken , ruke , werkwoord
, roëk, geroëke , ruiken , (afw. vormen o.t.t. dich ruks, hër ruk) VB: Laot mich 'ns aon dy blom ruke. Dè kies ruk lekker Zw: De ruk nao de sjöp: hij ziet erg ongezond uit Zw: Dè ruks te dry ore tiënge de weend ién Zw: Wie kôs ich noé ruke dats te zoe vreug hèivers kaoms? Zw: (schertsend) Es v'r ôs neet mie zién, daan sjik v'r ôs 'nne sjteenkkies (bökkem), daan ruúk v'r ôs. Zw: Dè maog mer 'ns aon de sjtyl goën ruke: gezegd van iemand die niet gewenst is als vrijer. Zw: Dao kêns dich 'ns aon ruke: dat is voor jou onbereikbaar: Gëf mich dat. Hons! Dao kêns te 'n aon ruke. Zw: Aon dat rapport van dè, dao kênt dat van dich neet aon ruke.: niet aan tippen Zw: (Wanneer iemand een opmerking maakt over een windje): Dè 't ieste ruk hèt z'n vot gebruk.; tippen (daar kun je niet aan tippen) dao kêns te neet aon ruke VB: Wie dè klarrenêt sjpëult, dao kêns te nog neet aon ruke. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
ruiken , ruuke
, ruiken. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
ruiken , roeken , werkwoord
, rök, rook, eröken , ruiken. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
ruiken , ruuke
, ruiken , ruuk t’is = ruik eens- gij ruuk lekker = jij ruikt lekker- meskes ruuke gèère lekker = meisjes ruiken graag lekker- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
ruiken , rèùke , ruijke
, rukt, gerooke , ruiken Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
ruiken , ruuke , werkwoord
, ruiken en rieken (Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
ruiken , ruke
, ruuktj, roeak/ruukdje, geroeake , ruiken Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
ruiken , ruke , werkwoord
, ruûktj/ruuktj, roeëk, geroeëke , ruiken Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
ruiken , roêke , ruûke , werkwoord
, roêktj, roeëk/rook, geroeëke/geroke , ruiken Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
ruiken , ruiken
, waar jij mot gaan ruike, daar hep ik al geschete! je komt pas kijken! Bron: Grauw, Sibrand de en Gerard Gast (2014), ABC Dordt. Dordtse woorden en uitdrukkingen, dialect, verhalen en versjes, gedichten en straattypes, Asaprint Uitgeverij, Dordrecht. |
|
ruiken , ruuke , rèùke , sterk werkwoord
, ruuke - rôok - gerooke , ruiken, maar ook rieken, stinken; - steeds korte uu; Mandos - Brabantse Spreekwoorden - 2003 - kóm òn men hart, want ge ruukt nor sneevel (Handschrift Damen 1916) - schertsende liefdesverklaring; van een drinker aan zijn glas; ik ruuk geluk in 't geure van de blommen... (Piet Heerkens; uit: De Kinkenduut, ‘Geluk’, 1941); ruukte de pap van 't penneke? (Piet Heerkens; uit: D’n örgel, ‘Pieterke’, 1938); Cees Robben – Ze ruuken d’n weg naor ’t Cenakel... (19570921); Cees Robben – ...en al ruukte er wè... (19540515); Cees Robben – Ge ruuket... ge pruuvet... (19570309); De Wijs – wè staode toch te snuffelen… -k’ruuk liever kruinaogels (seringen) dan snoffels (anjers), mun dalidassen staon schôon maar ruuken nie (10-03-1967); Dè [wierook] ruukte dur de hille kerk, ik vond dè wel lekker ruuke, mar daor waaren ok meense dieter hartstikke misselek van wieren. (Lodewijk van den Bredevoort – ps. v. Jo van Tilborg, Kosset den brèùne eigeluk wel trekken? Dl. 2, Tilburg 2007); Piet van Beers – ‘Aaftersjeef’: dè flèske meej diejen gouwen dop/ waor ge lekker van gaot ruuke. (Spoeje doemmeniemer; 2009); Kernkamp - Bezorging Dialectenquête 1879 - ruike; (ruikt eens = rukt is) ui als fr. Meuse; u als in pötje; WBD III.1.1:252 'ruiken' = stinken; A.A. Weijnen; Onderzoek dialectgrenzen in Noord-Brabant (1937) - ruuke (kort) / ruuke (lang) in het westen v. Midden-N-Brab. rèùke in het oosten v. Midden-N-Brab. (blz.5l); J.H. Hoeufft, Proeve van Bredaasch Taal-eigen (1836) - RUEKEN, voor ruiken, rieken.; rèùke - ruiken; B rèùke - rôok - gerooke - in tegenwoordige tijd vocaalkrimping: gij/hij rökt; A.P. de Bont - Dialekt van Kempenland - 1958 e.v. - st.ww.tr. en intr. - ruiken; rökt - ruikt; tegenwoordige tijd sing. 2e + 3e pers. van 'rèùke', met vocaalkrimping Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |