Woord: onbeschoft
onbeschoft , onbeschōft
, (zelfstandig naamwoord met den klemtoon op: on); iemand die zich bij het eten gulzig toont, vooral bij vreemden, een schrokkig mensch. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
onbeschoft , ônbeschoef
, onbeschoft. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
onbeschoft , onbeschoft , [bijvoeglijk naamwoord]
, 1 onbeschoft.; 2 een gulzigaard. n Onbeschoft, dij meer et as ter is, schertsende aansporing om flink toe te tasten. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
onbeschoft , ónbesjóf
, ónbesjófder, ónbesjófste , onbeschoft. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
onbeschoft , onbeschoft , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, onbeschoft Hij gedreug zuch zo onbeschoft, je mussen je der haost veur schaomen (Anl), (zelfst.) Dat is een dikke onbeschoft (Eel) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
onbeschoft , onbeskoft
, onbeschoft Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
onbeschoft , onbeschoft , bijvoeglijk naamwoord
, onbeschoft, ruw Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
onbeschoft , ombeschoft , bijvoeglijk naamwoord
, onbeschoft, lomp Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
onbeschoft , oonbesjôf , bijvoeglijk naamwoord
, onbeschoft , VB: De bis zoe oonbesjôf es te groet bis, wêts te dat? Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
onbeschoft , ónbesjóftj
, onbeschaafd, onbeschoft Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
onbeschoft , ónbesjoefdj , ónbesjófdj , bijvoeglijk naamwoord
, ónbesjoefdje/ónbesjófdje , onbeschoft ook ónbesjófdj Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
onbeschoft , ónbeschoef
, onbeschoft Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |