Woord: nageven
|
nageven , noageven
, beschuldigen; dat hebben ze hōm noageven = daarvan is hij beschuldigd. Zie ook: noazeggen, en: noalastêrn. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
nageven , naogaeve
, Det môt ik naogaeve, dat moet ik van hem zeggen (in den goeden zin). Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
nageven , achternoageven , [werkwoord]
, nageven. Noa fiefteg joar wòrdt joe nòg achternoageven, wat ie oetricht hebben, dou ie twinteg wazzen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
nageven , noageven , [werkwoord]
, nageven. Dat zel ik joe tot joen eer noageven. Dat hebben ze hom noageven = daarvan hebben ze hem beschuldigd. Ain n klik, n lik noageven = iem. bekladden. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
nageven , naogaeve
, gouf nao, haet naogegaeve , toegeven. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
nageven , naogeven , sterk werkwoord, overgankelijk
, 1. nageven Ze hebben hom een trap naogeven (Row), ...een schop naogeven nageschopt (Nsch), Zij hebt hum een groot kruus naogeven ze waren blij dat hij vertrokken was (Bov), Zie hebt hum een malle klak naogeven hem belasterd (Sle), Het wordt hum wal naogeven, mor hie har der part noch diel an hij wordt ervan beschuldigd (Sle), Iene een slechte naam naogeven (Klv) 2. toegeven, in positieve zin zeggen Dit muu’k heur naogeven, ze was altied goed veur de kiender (Noo), Die èer moej hum naogeven, hie hef er goed veur zörgd (Oos) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
nageven , naogeven , werkwoord
, 1. naderhand geven, achteraf doen bezorgen 2. zich lovend over iemand uitdrukken, soms ook: zich in negatieve zin uitlaten over iemands doen en laten Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
nageven , naogëve , werkwoord
, verwachten , (niet van iemand verwachten) naogëve (zie 'geven') VB: 'r Ês perfesser aon de universiteit ién Mesjtreech meh de zoûws 't 'm neet naogëve. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
nageven , [in staat achten] , nôgeeve
, in staat achten, nageven , Dè zowde hum nie nôgeeve. Daar zou je hem niet toe in staat achten. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
nageven , naogaeve
, toegeven, gelijk geven , Det mót ich ’m naogaeve. ’t Doordje get lang, mer ich mós ’m naogaeve, toen waas ’t waal tegooj. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |