Woord: meun
meun , [soort vis] , munne
, een zeelt. Tinca. Voluit mud-hond. Oud Holl. muid-hond. L. F. muwd-houn. Een grondige slijmige [Hd. schleihe] visch, en daarom modder-hond. Eng. mud, modder. Bron: Halbertsma, J.H. (1835), ‘Woordenboekje van het Overijselsch’, in: Overijsselsche Almanak voor Oudheid en Letteren 1836, Deventer: J. de Lange. |
meun , meune
, eene soort van brasem, Gron. meune, meuning. Overijs. munne, meune, volgens Halbertsma een zeelt, volgens anderen eene soort van blanken voorn, eigenlijk: mudhond, OHoll. muidhond, Friesch muwdhoun, een grondige, slijmerige visch en daarom zooveel als: modderhond. Zeeuwsch-Vlaand. muidhond = zeelt. Bron: Molema, H. (1889), Proeve van een woordenboek der Drentsche volkstaal in de 19e eeuw, handschrift |
meun , meunîng , meune
, meune; eene soort van brasem. Drentsch meune, zekere visch; Overijselsch munne, meune, volgens Halbertsma een zeelt, volgens anderen eene soort van blanken voorn; eigenlijk: mudhond, Oud-Hollandsch muidhond, Friesch muwdhoun, een grondige, slijmerige visch, en daarom zooveel als: modderhond. Zeeland muidhond = zeelt; Zweedsch mudd = eene soort van karper. (v. Dale: meun, zeker bronsachtig bruine visch, dien de visschers aan den hesseling geven; een olijfgroene visch, die in al onze rivieren menigvuldig wordt aangetroffen.) Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
meun , münne , mannelijk
, Zeelt. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
meun , meun , zelfstandig naamwoord
, Hetz. als meunvoorn; zie aldaar. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
meun , münne , mannelijk
, Zeelt. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
meun , meun
, dikke boerin. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
meun , möön
, een soort visch. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
meun , meun , [zelfstandig naamwoord]
, een grote voren, cyprinus dobula; mv. meunen. Ook wel enkelvoud n meunen, mv. meunens. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
meun , munne , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, munn , grove brasem Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
meun , maon , mannelijk
, maone , mäönke , kopvoorn, meun. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
meun , meun
, en stevig vrómmes. (WLD III 1.4, 271) Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
meun , munne
, zeelt (vis). Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
meun , meun , 0
, meunen , meun, kopvoorn Ik heb wal ies meunen vangen met voelmaken in ’t stroom (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
meun , meune , munne
, meun (vissoort). Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
meun , meun , zelfstandig naamwoord
, de; kopvoorn, meun Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
meun , maon , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, maone , mëunsje , meun , (bep.vis) maon Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
meun , mönne , zelfstandig naamwoord
, meun (vissoort). Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
meun , meun , meune, mun
, kopvoorn (leuciscus cephalus). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
meun , [onnozele vrouw] , mäön , vrouwelijk
, onnozele vrouw , Waat ein aoj mäön! Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
meun , meun , zelfstandig naamwoord
, meune , meunke , 1. meun, kopvoorn (Leuciscus cephalus) 2. dikke vrouw ook mäölepaerd, mechóchel, mesjiên, mooston, morteer, sjevaâk Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
meun , moon , zelfstandig naamwoord
, mone , meunke , kopvoorn (Leuciscus cephalus); gape wie ein moon – gapen als een vis buiten het water, verveeld en herhaaldelijk gapen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
meun , mäön , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, vent, onbehouwen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |