Woord: mert
|
mert , mat
, In de uitdr. Ik heb er mat an d.i. het kan me niet schelen. Een r wordt in dit woord niet gehoord. Van Lat. merda-stront, kak. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
mert , mat
, In de uitdr.: Ik heb er mat an, d.i. het kan me niet schelen. Een r wordt in dit woord niet gehoord. Van Lat. merda-stront, kak. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
mert , merd
, Örges merd aan hebbe, nergens om geven, kan niets schelen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
mert , màtte , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, màtn , zeurkous. Oarns de màtte an hebm, ergens lak aan hebben Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
mert , merd , mert , zelfstandig naamwoord
, in de zegswijze d’r merd an hewwe, er schijt aan hebben, er maling aan hebben (verouderd). Uit Frans merde = stront. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
mert , merd , zelfstandig naamwoord
, [O, Fra, merde] lak, schijt Ik heb merd an hum Ik heb lak aan hem Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
mert , mért hebbe aon , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , lak , (lak hebben aan) mért hebbe aon (fr. 'merde') VB: 'Wat alle de lûi dao waol van zegke?' 'Dao heb ich mért aon'. mért ruzie mért Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |