Woord: lente
|
lente , lente
, ’n Lange lente. Een lange slamier, lijs. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
lente , linte
, lente. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
lente , lente , 0
, lentes , lente, voorjaar (veurjaor en ook meitied zijn gebruikelijker, lente lijkt jonger), In de lente in het veurjaor is alles zo mooi gruun (Hol) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
lente , lente , uitdrukking
, Vande lente Deze lente Van de lente gaot ’t een stik makkeleker Deze lente gaat het een stuk gemakkelijker Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
lente , slentes
, in de lente Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
lente , leint , leinte
, lente; slientes, in de lente. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
lente , lîntje , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, lîntjes , lente Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
lente , linte
, lente Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |