Woord: lapje
lapje , lapke
, in: iemand veur ’t lapke hollen = voor de gek houden, Noord-Brabant veur ’t lâpke haauwen, Overijselsch veur ’t lepken holden. Vergelijking: zacht as ’n zieden lapke = handelbaar, meegaand. Zie ook: lap, en anscheren. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
lapje , Lepke
, een halve stuiver. Veur et lepke halde, in het ootje nemen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
lapje , lapke , [zelfstandig naamwoord]
, in de uitdrukking ain veur ‘t lapke hòllen, iem. voor ‘t lapje houden, zou volgens Stoett een sul betekenen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
lapje , lapke , zelfstandig naamwoord onzijdig
, 1 lapje. Hai is zo zaacht as n zieden lapke; 2 ‘t zeil, in de uitdrukking: ‘t gaait veur ‘t lapke; 3 een plek grond. Op ‘t lapke bie ‘t hoes stonnen twij perebomen. ‘t Viefgullens lapke, een deel van ‘t kerkhof; zie lap 2; 4 bankbiljet. n Lapke van honderd gullen; 5 zie lapkes. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
lapje , lapje
, lapjes , (verkleinwoord) snip, kleine (vogel) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |