Woord: kwar
|
kwar , kwaer
, In de kwaer kome, in het gedrang komen, ook iets dwars zetten. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kwar , kwarretje
, benaming voor een plant die het niet deed Bron: Spek, J. van der (1981), Zoetermeers woordenboek, Zoetermeer. |
|
kwar , kwar , zelfstandig naamwoord
, Persoon die, dier dat niet gedijt, niet tiert; plant die niet gedijt. Zie het N.E.W. onder kwar. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
kwar , kwar , zelfstandig naamwoord
, aardbei, 2e soort, bv. door misgroei. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
kwar , kwar , zelfstandig naamwoord
, kwarre , kwarregie , 1. voorman, opzichter Het was een lastege kwar die de meñse gedureg opjoog 2. kruin in het haar Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |