Woord: kwajongen
|
kwajongen , kwajongen
, ook doorstooter genoemd = pijpendoorsteker. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
kwajongen , kwaojông
, kwajongen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kwajongen , kwoajong , [zelfstandig naamwoord]
, kwajongen; mv. kwoajongs. || bingel; govvel; heger; pòtstronk Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
kwajongen , kaojónge
, kaojongde, haet gekaojónk , soort kaartspel. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kwajongen , kwaojong , kwajong , 0
, Ook kwajong (Zuidoost-Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid) = 1. kwajongen, bengel Kwaojongen vreet altied ondeugde oet (Hijk), Dat kwajong lustert nargens naor (Bov), Ik heb kwaojongen in de appels (Dwi), Het is een dikke kwaojong (Row), ...’n echte kwaojong (Sle), Kwaojongen en jonge honden die maakt je alles kepot (Hijk) 2. penis (Zuidoost-Drents zandgebied) Ik heb wat meleur an de kwaojong (Oos) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kwajongen , kôjjóng
, kwajongens , Die kôjjóng die zitte meej de klaone iet te verpééste és'se de kans kriige. Die kwajongens die zijn stilletjes iets aan het verpesten als ze de kans krijgen. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
kwajongen , kwaojonge , zelfstandig naamwoord
, de; kwajongen Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kwajongen , koejoûng , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, koejoûnge , koejûingske , kwajongen , koejoûng; bengel VB: Dè koejoûng ês toezjoer aon 't biestery oéthoële. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kwajongen , kwaojonge , zelfstandig naamwoord
, kwajongen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
kwajongen , kwaoijonge
, geen kind maar ook nog geen volwassen man , och da zen kwaoijonges streke = dat zijn maar streken van opgroeiende jeugd- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
kwajongen , kwojjónge
, kwajongen Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
kwajongen , kwaojóng , kwaojónk , mannelijk
, kwajongen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kwajongen , kwaojóng , zelfstandig naamwoord
, kwaojónges , kwaojungske , kwajongen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kwajongen , kwaojóng , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kwaojóng , kwaojungske , kwajongen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kwajongen , kaojjonge , kwòjong, kwòjonge , zelfstandig naamwoord
, H. van Rijen (1988): kwajongen, vlegel, ondeugd; H. van Rijen (1988): plur. 'kaojjong, kwòjong;' vkw. 'kaojjunske, kwòjungske'; kwòjóng; het meervoud is identiek; kwajongen, kwajongens; De mister wier ziek van die kwòjóng. Henk van Rijen – 'kwòjonge, kaojjonge; (mv. kwòjong, kaojjong)'; WBD III.1.4:332 'kwajongen' = ongehoorzame jongen Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
kwajongen , kwaojóng
, kwajongen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |