Woord: kuif
|
kuif , kü̂f , mannelijk
, kuif. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
kuif , kûf , mannelijk
, kûve , kuif. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
kuif , kuuf , koef
, zie: toef. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
kuif , kuif
, studentenwoord: jong meisje. ‘Mooie kuiven‘. ‘Aardige kuifjes‘. ‘De kuiven‘, de jonge meisjes, jonge dames. Bron: Beets, A. (1927), ‘Utrechtsche Volkswoorden en Volksgezegden’, in: Driemaandelijksche bladen 22, 1, 1-30, 73-84. Groningen |
|
kuif , koef
, kuif. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kuif , koef , [zelfstandig naamwoord]
, kuif; lange oe; koefke, korte oe. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
kuif , kuuf , [zelfstandig naamwoord]
, kuif. ‘t Woord is “netter” dan koef; ‘t klinkt Hollandser, evenals huus naast hoes. Verklw. kuufke. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
kuif , koef , kóf , mannelijk
, koeve/kuf , kuufke/kufke , kuif; poets, ’n Koef haor: haarkuif. ’n Koef oethaole: een poets bakken.; kóf haarwrong; kuif. Dem sjteit de kóf: hij is trots. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kuif , koef
, haren tussen de hoorns. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
kuif , kuif , kuuf, koef , 0
, kuiven , Ook kuuf (Zuidoost-Drents veengebied, Midden-Drenthe, Veenkoloniën, Zuidwest-Drenthe, noord), koef (Midden-Drenthe, Kop van Drenthe, Zuidwest-Drenthe, zuid) = kuif Nou hebt ze allemaole het haor lang en mit ’n kuif (Hgv), De kapper luit ’n koefie staon (Row), Enkele vogels hebt ’n mooi kuufie op ’t kop (And), Wat hef die man ’n mooie kuif een mooie haardos (Sle) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kuif , kuif
, kuiven , kufien, kuifien , (verkleinwoord kufien / kuifien (Kampereiland, Kamperveen)), kuif Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
kuif , kuif , kufien , zelfstandig naamwoord
, de 1. opgekamd of opstaand deel van het hoofdhaar aan de voorkant 2. het hoofdhaar als geheel 3. kuif van een vogel Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kuif , kuif , zelfstandig naamwoord
, kuive , kuifie , riet-, gras- of biezenpol Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
kuif , koûf , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, koûfe , kûifke , kuif , VB: 't Menneke van de voëgel hèt e kûifke op z'nne kop. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kuif , köfke
, kuifje. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
kuif , kuuf , zelfstandig naamwoord
, kuif. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
kuif , kuif
, (staonde kuif) kapsel bij piekhaar Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
kuif , kóf , mannelijk
, haarwrong , De haor in eine kóf doon. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kuif , kuuf , kuif , vrouwelijk
, kuve , kuufke , kuif , Det kindj haet ei kuufke. Ein vètkuuf. Elvis haaj ein vètkuuf. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kuif , koef , vrouwelijk
, kuufke , haardot, knot , Eine sjoeane koef haor höbbe: een mooie haardos hebben. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kuif , koef , zelfstandig naamwoord
, kuuf , kuufke , kuif, haarwrong (Frans: coiffe – ‘vrouwenmuts’) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kuif , koef , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, koêve , kuufke , kuif Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kuif , kèùf , zelfstandig naamwoord
, köfke , kuif; WBD haren tussen de horens van een koe, ook 'Kuif', 'trós' of 'truske'; Karel de Beer, Tilburgs bijnamenboek (2000): Fien kèùf = (v.d. Mortel-Houben) (blz. 56); WBD III.1.3:271 'kuif' = kuif; ook: 'pleeborstel'; D. Boutkan (1996): (blz. 52) kèùf - köfke; Bont zelfstandig naamwoord m. - kuif; köfke; kuifje; verkleinwoord van 'kèùf', met vocaalkrimping Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
kuif , koe~f
, koe~ve , kuufke , kuif Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |