Woord: kruiven
|
kruiven , kroeve
, b.v. bij een spel de afstand opzettelijk verkorten. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kruiven , kruven , werkwoord
, krullen; kruvig, krullend (haar); het krult erom, het spant er om. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |