Woord: kruimelen
|
kruimelen , krummelen , [werkwoord]
, kruimelen, tot kruimels maken; bij een koop, het bod telkens met eene kleinigheid verhoogen. Eng. crumble. Fri. kroemelje. Nd. krömen. Hd. krümeln. Krummel, kruimel. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
kruimelen , inkrummêln , inkrömêln
, (inkruimelen); zien geld krummelt ʼr bie in = zijn geld gaat er langzamerhand mee verloren, teert er bij in. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
kruimelen , kruimelen , zwak werkwoord
, vgl. krummelen en verkruimelen. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
kruimelen , krummelen , zwak werkwoord
, Kruimelen. Zie krummel. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
kruimelen , krummelig , bijvoeglijk naamwoord
, Kruimelig, vol kruimels. Zie krummel. || Wat is de tafel krummelig. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
kruimelen , grümele
, verkruimelen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kruimelen , krömmelen , zwak werkwoord
, kruimelen, knoeien, treuzelen Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
kruimelen , krummeln , [werkwoord]
, 1 kruimelen Fig. Aal zien geld krummelt ter bie in = gaat bij stukjes en beetjes verloren; 2 zie krimmeln. ‘t Krummelt en wummelt net as n nust jongknienen; 3 bij beetjes bestellen, verbruiken enz. Lig tòch nait aal zo te krummeln! || krimmeln Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
kruimelen , inkrummeln , [zelfstandig naamwoord]
, in kruimels uiteenvallen. Fig. zien geld krummelt ter bie in = schiet er bij beetjes bij in. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
kruimelen , krumln , zwak werkwoord
, verkruimelen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
kruimelen , krummele , werkwoord
, 1. Kruimelen. 2. Kruimelwerk verrichten, klungelen, onhandig of pietluttig bezig zijn. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
kruimelen , greumele
, greumelde, haet of is gegreumelt , kruimelen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kruimelen , krummelen
, zo werken dat er niets van terecht komt. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
kruimelen , krummelen
, krummelen, ekrummeld , kruimelen. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
kruimelen , krummeln , zwak werkwoord, onovergankelijk
, 1. kruimelen Ik krummel mie altied stoete in de melk (Bco), Die aolde stoet moej even fien krummeln veur de kukens (Bor), Die stoete is dreuge, die döt niks as krummeln (Dal) 2. moeizaam voorwaarts komen, niet opschieten Hie lig aaid in ’t ronde te krummeln hij schiet niks op (Sle), Daor krummelt aol Wulmie ok weer de straot langs (Eex), Die man kan niet opschieten mit het wark, het blif krummeln (Uff), Hij krummelt er al weer tegenop het gaat hem weer beter (Nam) 3. sukkelen Aj ienmaol an de krummel bint, dan bliej an het krummeln (Ruw), Hie krummelt ’t hiele winter al (Oos), Hij krummelt weer wat met de gezondheid (Pdh) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kruimelen , krummelen
, kruimelen. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
kruimelen , krummelen
, 1. kruimelen; 2. niet opschieten met zijn/haar werk Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
kruimelen , krummeln
, kruimelen, sukkelen. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
kruimelen , krûmmele
, kruimelen , Zit'ter nouw toch nie zó te smorse meej'jew spiklôssiemop, zit'ter ammel te krûmmele. Zit er nu toch niet zo te knoeien met je speculaas, zit er allemaal te kruimelen. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
kruimelen , krummelen , werkwoord
, 1. tot kruimels worden, afvallen van kruimels 2. kruimelend, morsend eten van brood, koek e.d. 3. in kruimels uiteen doen vallen, verkruimelen, verbrokkelen 4. zich langzaam en met moeite voortbewegen, zich met kleine, moeizame bewegingen verplaatsen 5. sukkelen door ziekte, vooral: tergend langzaam beter worden 6. niet opschieten met z’n werk of andere activiteit Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
kruimelen , krummele , werkwoord
, krummel, krummelde, gekrummeld , kruimelen Zit niessôô te krummele! Zit niet zo te kruimelen! Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
kruimelen , kruummele
, kruimelen Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
kruimelen , krumelen
, 1. licht werk doen (Oldebroek, Wezep); 2. moeizaam overeind komen of op weg gaan. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
kruimelen , krummelen
, drentelen, met kleine pasjes lopen. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
kruimelen , kreumele , kruuëmele, gruuëmele, greumele , werkwoord
, eerste vorm Nederweerts, Ospels; tweede en derde vorm Weerts (stadweerts); vierde vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; kruimelen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kruimelen , kromele , werkwoord
, (Nederweerts) kermen, zachtjes, praten, klagerig Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kruimelen , krumele
, krumelde – gekrumeld , kruimelen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |