Woord: kotsen
|
kotsen , kotsen
, braken. Ook walgen. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
kotsen , korsten , [werkwoord]
, korren, braken. Fri. korje. Holst. kören. Zwi. kotzen. Teuth. coeren. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
kotsen , kôtse
, braken. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kotsen , kotsen , [werkwoord]
, braken, (plat). , uit het Holl. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
kotsen , kotse
, kotsde, haet gekots , braken; nonsens verkopen. Kots dich mer éns oet, of: laech: laat maar eens horen, wat je op je hart hebt. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
kotsen , kótse
, overgeven (algemeen). Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
kotsen , kotsen , zwak werkwoord, onovergankelijk
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe, noord, Veenkoloniën) = braken Hai stun door weer veur de deure te kotsen, hai haar teveul dronken (Vtm) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
kotsen , krotsen
, overgeven. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
kotsen , kotse , werkwoord
, braken Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
kotsen , kotse , kitse, krotse
, overgeven, braken Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
kotsen , kótse
, kótstj, kótsdje, gekótstj , kotsen, braken , Kóts dich mer ins oet: vertel maar eens wat je dwars zit. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kotsen , koetsje , werkwoord
, koetsjtj, koetsjdje, gekoetsjdj , 1. overgeven, braken: koetsje wie eine reiger – hevig overgeven 2. spuwen: ich koetsj dich ein aug vol ook spieje, tuffe Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kotsen , kótse , werkwoord
, kótsj, kótszje, gekótsj , braken Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |