Woord: kiebes
|
kiebes , kiëbes
, kok, koofd. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
kiebes , kiëbus
, kop. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
kiebes , kiebes , mannelijk
, kiebese , kiebeske , hoofd , Eine kale kiebes. Zich ziene kiebes stoeate. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
kiebes , kiebes , zelfstandig naamwoord
, kiebese , kiebeske , hoofd ook bölles, daets, höd, hötje, huid, knoeër, kop, kuiles Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
kiebes , kiebes , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, kiebese , persoon, eigenwijs , hoofd Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
kiebes , kieëbes
, kop Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |