Woord: iemand
|
iemand , iemes
, iemens, verkorting van iemand of een’ mensch. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
iemand , emandt , jemant , [voornaamwoord]
, emant, iemand. S.iii.33. iv.14. O.i.98. ii.3. S.iv.18 en overal ald. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
iemand , ijmand
, iemand. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
iemand , eemes
, iemand. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
iemand , eimaond
, iemand, ook: persoon. ’n Schraonder eimaond. Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
iemand , aimand , [voornaamwoord]
, iemand. Het gewone woord is ain. , uit het Holl. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
iemand , ains , [voornaamwoord]
, ain zien, zie ain = iemand; slot. , (Westerkwartier) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
iemand , ain , aine , [voornaamwoord]
, 1 iemand. Der het ain west. Veur ain opschavven = voor iemand opdissen. Doar haar e ain bie zain = daar had hij de Duivel aan gezien; daar moest hij niets van hebben. Achter ain heer zitten = iemand achtervolgen. Over ain heer (oet) zitten = de baas over iem. spelen. Laand over ain zain = zien dat men iemand de baas is. Gain ain = niemand. In de 2e nv. ain zien: Ain keer rakt ain zien geduld op; ook ains geduld (Westerkwartier).; 2 iemand, als de spreker zich zelf (of zich zelf mee) bedoelt. Ze kinnen ain ‘t levent benaauwd genog moaken. ‘t Is ain mooi tou = ik vind het aangenaam. ‘t Mout ain kant begroten = 1. het spijt mij bijzonder; 2. het is mij veel te duur. Hai zegt ain overaal van = hij maakt (mij) altijd aanmerkingen. ‘t Gaait ain nait aan = ‘t gaat (U en) mij niet aan. Hai snaauwt ain òf = hij snaauwt mij (en anderen) af. ‘t Zaand knaarst ain tussen tannen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
iemand , iemend , iemes, iemest , mannelijk, vrouwelijk
, iemand. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
iemand , eeme , eemes
, iemand. De gėk mit eeme sjtaeke: iemand voor de gek houden. Eemes laote, veur waat er is: iemand in zijn eigen vet laten gaar koken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
iemand , iemes
, iemand. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1989), È maes inne taes. Plat Hôrster, Horst. |
|
iemand , iemmes
, iemand. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
iemand , iemes , voornaamwoord
, iemand. D’r is iemes on de deur. Zeejker wir òm te schooje vur têên of tander (’t een of ’t ander). Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
iemand , iemes
, iemand, ook iemest. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
iemand , iemand , iemaand
, (Kampen) iemand. Ook: iemaand (Kampereiland, Kamperveen) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
iemand , iemande , bijwoord
, iemand, * Anoniem Etten, West Noord-Brabants Idioticon A – Z, ± 1929. Bron: Verschuren, Frans (2000), Tètte-leurs Woordeboek. Zèège n'èn Schrijve meej plotjes, Etten-Leur. |
|
iemand , iémes , ieme, iemen , persoonlijk voornaamwoord
, iemand , iémes VB: iemes môt 't toch doén, of neet?; iéme VB: Dao klop 't, loor 'ns of dao ieme ês.; iémen (aanders) VB: Nèi, dat ês iemen aanders dès tich mejns. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
iemand , iemante , iemest, iemeste
, 1. iemand; 2. persoon Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
iemand , iemes
, iemand Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
|
iemand , iemes , iemend
, iemand , Iemes moet ’t toch doewn. Iemand moet het toch doen. Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
iemand , iemes
, iemand (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
iemand , iemes , voornaamwoord
, iemand (Helmond en Peelland; Land van Cuijk; Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
iemand , emes
, iemand , Emes innen erm numme: iemand om raad en bijstand vragen. Hae is emes: hij is een man van aanzien, hij heeft het ver gebracht.: hij is een man van aanzien, hij heeft het ver gebracht. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
iemand , emes
, iemand Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
iemand , kezéng , zelfstandig naamwoord
, kezénge , kezéngske , iemand die alles durft Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
iemand , linksepoeët , zelfstandig naamwoord
, linksepuët , linksepuëtje , iemand die linkshandig/-voetig is Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
iemand , sjenesliëger , zelfstandig naamwoord
, sjenesliëgers , sjenesliëgerke , iemand die moeilijk loopt Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
iemand , emes , voornaamwoord
, iemand; eme iemand Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
iemand , iemes , onbepaald voornaamwoord
, "iemand; R.J. 'Was er daor iemes die men riep?'; Kees en Bart (krantenrubriek ca. 1930): iemes (passim); Cees Robben – (19740329); Kubke Kladder – Van zisdaogen-wedstrijden hee Jantje [Pijnenburg] netuurlijk nog nie veul keis gegeten, hoewel ge iemes die aachter den zisdaogen-koning twiddes wordt, toch niemer meugt wegbesemen. (1929!); Piet Heerkens – Scheeresliep!; Missen en scheeresliep!; Heurde-n-ik iemes die-t-er mijn riep? [bron?]; Naarus – Giestre of irgiestre kreek in schrève van ""iemes"" daor bij ulie uit de buurt [Tilburg], die pretest aonteekende tegen dè lekken van de borde; dè was ""onhiegieëenisch"" schreef ie, en himmel tegen den eetiket. [bron?]; Stadsnieuws: Hèdde gij iemes gezien? Nèè, niemes! (281009); Mandos - Brabantse spreekwoorden (2003) - in iemes zen hart begraove liggen as en boerekont in en turkslèère broek (Daamen, Handschrift 1916: ) - in iemands hart gesloten zijn; B iemes: Ge zot iemes bang maoke. De kraant zuukt iemes die et schonste Tilbörgs pròt, èn ik dòcht bij men èege: dè gaok tòch es perbeere, diejen iemes te wòrre. (Ed Schilders; Wè zeetie?; Website Brabants Dagblad Tilburg Plus; 2009); WNT IEMAND - iemend, ieman, iemen; C. Verhoeven; Herinneringen aan mijn moedertaal (1978): IEMES, ouderwetse vorm voor! iemand. Z.a. De Bont: : imes, vnw. 'iemes' - iemand; Jan Naaijkens, Biks: iemes vn - iemand; Bosch iemes - iemand" Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
iemand , immes
, iemand Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |