Woord: huismus
huismus , hoesmus
, huismusch, ook iemand die altijd thuis zit. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
huismus , huusmus , vrouwelijk
, huismus (vrouw, die bijna altijd thuis is.) Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
huismus , hoesmösj , vrouwelijk
, hoesmösje , hoesmösjke , huismus. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
huismus , huizemus , zelfstandig naamwoord
, zie *huiskees . Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
huismus , huusmusse
, huismus. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
huismus , huusmuske , huusmusse , zelfstandig naamwoord
, de; iemand die altijd thuis zit Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
huismus , uusmusse
, zie: uusenne. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
huismus , hoesmös , vrouwelijk
, huismus , Die zuus se nörges, det is ein echte hoesmös. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
huismus , hoêsmös , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, hoêsmösse , hoêsmöske , huismus Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |