Woord: gromet
|
gromet , gromet
, nagras. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
gromet , groumẹt , groumẹnt , mannelijk
, nagras of etgroen. De kótsjes haue vruiger ẹ bösselke groumẹt in ’t kėsjke óm zich dat ónge de vuit te lëgge, ės ’t erch kaut waar: de koetsiers hadden vroeger een bosje hooi van het nagras (dat soepeler en zachter is dan het zomerhooi) in het kast Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
gromet , groment , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , nagras , (vero.) VB: De groment ês 't gräos dat nog wês naodat 't ieste gräos gemiejd ês. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
gromet , gromenjtj
, tweede hooi, najaarshooi, nagras, etgras, etgroen (Duits: Grummet) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |