Woord: gribbelgrabbel
|
gribbelgrabbel , gribbelgrabbel
, alliteratie Zie: gribbel. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
gribbelgrabbel , grobbeldegrabbel
, Te grabbel. Jonges, loop! Ik gooie disse kuizen in de grobbeldegrabbel. Gron. gribbelgrabbel. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
gribbelgrabbel , [grabbel] , grobbeldegrabbel
, Te grabbel. Jonges, loop! Ik gooie disse kuizen in de grobbeldegrabbel. Gron. gribbelgrabbel. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
gribbelgrabbel , gribbelegrab
, In de gribbelegrab goeie, iets tusschen de kinderen werpen b.v. geld of fruit. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
gribbelgrabbel , gribbelgrabbele
, in de gribbelgrabbele smieten: te grabbel gooien Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
gribbelgrabbel , griebelgrabbel , [zelfstandig naamwoord]
, In Ten Post met de uitroep: griebelgrabbel, trek aan ‘t oor! Dat trekken mag zo lang tot degene die de centen enz. heeft opgeraapt degene tikt, die ze heeft uitgestrooid. || gribbegrap; gribbelgrab; gribbelgrabbel Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |