Woord: glibberig
|
glibberig , glibberig
, glad. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
glibberig , glibberg , [bijvoeglijk naamwoord]
, glibberig. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
glibberig , klibberg , [bijvoeglijk naamwoord]
, kleverig. Klibberge hannen. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
glibberig , glibberig , glibbig
, Ook glibbig (wb:Bor) = glibberig Bij veul regen is de zandweg soms glibberig (Eel), De straote was zo glibberig en nat (Hav) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
glibberig , glibberig
, glibberig Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
glibberig , glisterig , gliesterig, glisserig, glidderig , bijvoeglijk naamwoord
, enigszins glad, glibberig Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
glibberig , glibbertig , bijvoeglijk naamwoord
, glibberig , VB: Dy oranje sjlekke zién van dy glibbertige bieste. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
glibberig , glibberig
, gladheid Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |