Woord: gehaaid
|
gehaaid , gehaaid
, bij de hand. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
gehaaid , gehâaid , ,
, (karweitje), moeilijk werk. ’n Gehâaide vent, een handige kerel; tegenwoordig meer: gehaeid. Bron: Overdiep, G.S. (1949), Woordenboek van de Volkstaal van Katwijk aan Zee, Antwerpen |
|
gehaaid , gehaaid
, gehaaide , slim ’t Is ’n gehaaid(e) ding! Het is een slimme meid; Kiek ’r vör uut, want dè’s ’ne gehaaide! Kijk voor hem uit, want dat is een geslepen man. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
gehaaid , gehaaid
, berekenend, slim Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
gehaaid , gehèit , gehaait
, gehèider, gehèitste/gehaaider, gehaaitste , gehard; gehaaid, zie ook: gehaait. Dat is ’ne geheide: dat is een ferme sterke vent.; gehaait sluw, zie ook: gehèit. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
gehaaid , gehaaid , bijvoeglijk naamwoord
, gehaaid Het is een gehaaide bliksem (Wtv), Die, die was nog net even gehaaider (Hijk) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
gehaaid , gehei-jd
, gehaaid Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |