Woord: farizeeër
|
farizeeër , farezeër
, farizeër, die het achter den mouw heeft. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
farizeeër , farizeer , [zelfstandig naamwoord]
, schijnheilige. || staailoor Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
farizeeër , farrezeier , mannelijk
, farrezeiesj , farizeeër. Doe bës ’ne sjienhëllige farrezeier: je bent een farizeeër. ’ne Farrezeier baet Oozeliwenheer van ’t kruuts en sjit in den tempel. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
farizeeër , farrezejer , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, farrezejers , - , huichelaar , VB: Lêt op vuur dè sjienhêllige, dè farrezejer. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |