Woord: eed
|
eed , eed , [zelfstandig naamwoord]
, mv. en , eene zekere hoegrootheid maar (z.o.h.w.), dat aan schouwing onderworpen is. Angels. ead, bezitting. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
eed , eed , mannelijk
, eede , eed. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
eed , aid*
, zie ook kettenaid *. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
eed , eid
, eed. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
eed , aid , [zelfstandig naamwoord]
, ook: eed (w.K.) =eed. n Aid òfleggen; ain op n aid drieven, vaargen = iem. dwingen tot een verklaring onder ede. Dan steeds onzijdig: ain op ‘t aid drieven. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
eed , eit , mannelijk
, eed. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
eed , ied , eed, eid, eeid , 0
, ieden , (Midden-Drenthe, Zuidoost-Drents zandgebied, Zuidwest-Drenthe). Ook eed (Zuidwest-Drenthe, Noord-Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied), eid (Zuidoost-Drents veengebied, Kop van Drenthe, Veenkoloniën), eeid (Midden-Drenthe) = eed Hie hef zien ied er veur edaone of elegd (Dwij), Doou Jaan in vaste deeinst kwam, mus e de eeid aofleggen (Eex), Klaos mus in een rechtszake ’t ied doen (Hav), Het mut wel waor ween, mar ik wil der gien ied op doen (Flu), ...daor dorf ik gien ied op of te leggen ik weet het niet zeker (Hol), Duurst doe door een eid veur doun? durf je dat te zweren (Bco), Hie hef ’n valse eed oflegd meineed (Gie), Iene op ’t ied jagen voor het gerecht brengen (Sle), Onder iede staon (Wsv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
eed , îêd
, (Gunninks woordenlijst van 1908) eed Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
eed , ied , eed , zelfstandig naamwoord
, de; eed Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
eed , èid , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , eed , VB: Dao dörf ích 'nnen eid op te doén. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
eed , eid , vrouwelijk
, eed , Ein eid aaflègke. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
eed , eid
, eed Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
eed , eîd , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, eed Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
eed , êed , zelfstandig naamwoord
, eed; Etymologie: ; Got., D. Eid, N. eed, T. êed Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |
|
eed , eid
, eed Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |