Woord: duizelen
|
duizelen , dazele , duuzele
, wankelend loopen, duizelen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
duizelen , doezeln , lange oe. , [werkwoord]
, 1 duizelen.; 2 sluimeren. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
duizelen , duuzln , zwak werkwoord
, duizelen Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
duizelen , duuzele
, duuzelde, haet geduuzelt , duizelen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
duizelen , doezeln , duzeln
, Ook duzeln (Zuid-Drenthe, in bet. 1.) = 1. duizelen Het begunt mij te doezeln van al die vrömde namen (Hijk), (...) een klap, het duzelde mij veur de ogen (Dwi) 2. dommelen Hij lig de hiele aovend te doezeln in de stoel (Klv) 3. buitelen (Midden-Drenthe), zie toezeln Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
duizelen , doezelen , dôêzelen
, (Kampen) duizelen. Ook: dôêzelen (Kampereiland, Kamperveen) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
duizelen , duzelen , werkwoord
, duizelen: duizelig zijn Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
duizelen , duzele , werkwoord
, duzelde, geduzeld, duzelenterre , duizelen , VB: 't Duzelt mich es ich zeen wie vëul soerte honsvoor ste ién dè weenkel kêns kriége. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
duizelen , duzelen , werkwoord
, duzelen, eduzeld , 1. duizelen, draaierig in het hoofd worden. ‘t Duzelt mi’j; 2. verward draaien. Alles duzelen umme mi’j en. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
duizelen , diezele , werkwoord
, slingerend lopen (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
duizelen , dazele
, dazeltj, dazeldje, gedazeldj , 1. duizelen 2. onsamenhangend praten , Hae vertèldje mich zoeaväöl det ’t mich dazeldje. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
duizelen , duzele
, duzeltj, duzeldje, geduzeldj , duizelen , Ich höb zoeaväöl gehuuerdj en gezeen, ’t duzeltj mich. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
duizelen , duzele , werkwoord
, duzeltj, duzeldje, geduzeldj , duizelen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
duizelen , dazele , werkwoord
, dazeltj, dazeldje, gedazeldj , wankelen, slingerend lopen, duizelen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
duizelen , duûzele , werkwoord
, duizelen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
duizelen , du~zele
, duizelen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |