Woord: dorst
|
dorst , dars , darst
, dorst. Bron: Ballot, A. (1870), Eigenaardigheden van het Twentsche dialect, uitgegeven in 1968, Hengelo. |
|
dorst , dòrst , mannelijk
, dorst. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
dorst , dòrst , dòrste , vrouwelijk
, dorst. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
dorst , dörst
, (de r wordt bijna niet gehoord) = dorst. Kinderen zeggen, spelende: heste dörst? – goa noa Berend Börst; dei het ’n hōndje, dei pist’ie wat in ’t mōndje. (Ook aldus: heste hōnger? – goa noa Berend Bōnger; dei het ’n hōndje, dei poept’ie wat in ’t mōndje.) In Oost-Friesland heeft men iets dergelijks tusschen moeder en klein kind: ik heb döst, klaagt het kind. De moeder zegt lachend: dan ga na Colnhöst; dâr is ’n lütjet hundje, dat pist di wat in ’t mundje. In Meiderich: Hees du dosz, so gohn na Jan ter Horst, da steht enn Kuh in de Tink, da gohn under sitte un drink. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
dorst , dors
, dorst. Vergaon van dors, zeer dorstig zijn. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
dorst , diöst , mannelijk
, dorst Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
dorst , dörst , [zelfstandig naamwoord]
, dorst. n Dörst as n peerd. Spr. ‘t Helpt as zòlt wotter, as pekel veur dörst = van de wal in de sloot. W.W. K. dust. Kinderdeuntje: Hest dörst? Goa noa Berend Bontje, Dij het n hondje, Dij pist tie wat in ‘t mondje. Ik heb n dörst as n heukel. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
dorst , dost , dorst , [zelfstandig naamwoord]
, 1 de 2e schil van een graankorrel; de bolster is de buitenste schil.; 2 in de molen: afval van gepelde gerst, de doppen met wat bloem van meel. Varkensvoer. Fig. vòlk as dost = zeer veel volk.; 3 laag vuil. Doar zat n haile dost op. || dust Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
dorst , dus , [zelfstandig naamwoord]
, dust, dost. Zo vol as dus. , (Hogeland) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
dorst , dùs , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, dorst Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
dorst , doosj , mannelijk
, deusjke , dorst. Hae haet mee doosj wie vaaderlanjtsleivde: hij is een drinkebroer. Sjtieven doosj höbbe: honger hebben. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
dorst , dös
, dorst. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
dorst , dörst , dorst
, Rekking in Kop van Drenthe, Veenkoloniën, Zuidwest-Drenthe, noord. Ook dorst (Zuidwest-Drenthe, zuid, Zuidoost-Drents veengebied) = dorst Aj zolte herings eet, kriej dörst; die moet zwemmen (Gas), Kaolde thee holpt op zien beste veur de dorst (Hol), Ik heb dorst as een peerd (Geb) Hej dörst / Dan moej naor Bèrend Börst / Die hef een hondtie / Die pist oe liek in het mondtie (Dwi) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
dorst , döst
, dorst Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
dorst , dörs
, dorst. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
dorst , dust , döst, dööst , zelfstandig naamwoord
, de; dorst (lett.) Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
dorst , doës , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , duüske , dorst , VB: D'n hoond haw doës, 'r zoëp oét e kergelej. Zw. doës hebbe wie e përd. Zw: Groeten doës hebbe. Zw: Dao môs te doës vuur hebbe vuur dich zoe 'n mejd (zoe 'nne joûng) te pakke: je moet wel ziende blind zijn.) Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
Dorst , [toponiem] , Dorst
, klein plaatsje vlak bij Breda Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
|
dorst , do(r)st
, dorst. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
dorst , dörst
, dorst. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
dorst , dörst , zelfstandig naamwoord
, dorst. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
dorst , dost
, dorst , dost hebbe = dorst hebben- Bron: Melis, A. van (2011) Bikse Praot. Prinsenbeeks Dialectwoordenboek. Prinsenbeek: Heemkundekring ‘Op de Beek’ |
|
dorst , doos , doost , mannelijk
, dorst , Hieël ergen doost höbbe. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
dorst , dós
, onvoltooide tijd van durven Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
dorst , dóst
, dorst Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
dorst , doorst , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, (Ospels) dorst Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
dorst , dòrst , zelfstandig naamwoord
, dorst; Frans Verbunt: et zèn bedörve kiendjes die van drinke dòrst krèège(ook Stadsnieuws: 120706) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |