Woord: dobbelsteen
|
dobbelsteen , dobbelsteen , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, zie zegsw. op opgooien. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
dobbelsteen , dobbelstein
, dobbelsteen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
dobbelsteen , dòbbel , [zelfstandig naamwoord]
, 1 dobbelsteen. ‘t Spek in dòbbeltjes snieden.; 2 in de uitdrukking: hai het n dikke dòbbel doan = lett. hij is gelukkig geweest bij ‘t dobbelspel; fig. hij heeft een buitenkansje gehad.; 3 grote druppel. ‘t Swait ston hom in dòbbels op kòp. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
dobbelsteen , dobbelstientjes , zelfstandig naamwoord, meervoud
, Ook: in de vorm van dobbelsteentjes gesneden stukjes brood, spek, kaas e.d. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
dobbelsteen , dobbelsjtein , mannelijk
, dobbelsjtein , dobbelsjténke , dobbelsteen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
dobbelsteen , dòbbelstieën
, kleine kubus waarvan de zes vlakken met 1 tot 6 ‘ogen’ voorzien zijn. Bron: Crompvoets, H. en J. van Schijndel (1991), Mééls Woordeboe:k. Meijel: Medelo. |
|
dobbelsteen , dobbelstien , 0
, 1. dobbelsteen Het gaanzebord speulden wij met twee dobbelstenen (Rol) 2. stukjes spek Aover de slaot deuw dobbelstienties spek (Ruw) 3. beentje uit spronggewricht (Midden-Drenthe) Aw, doe wij kinder wassen, een schaop slaachten, dan kregen wij de dobbelstienen (And) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
dobbelsteen , dòbbelstien
, (Gunninks woordenlijst van 1908) dobbelsteen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
dobbelsteen , dobbelstien , zelfstandig naamwoord
, de 1. dobbelsteen 2. (verkl.) stukje spek in die vorm Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
dobbelsteen , dobbelsjtèin , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, dobbelsjtejn , dobbelsjtejnsje , dobbelsteen , VB: Wè 'n zês guujt mêt d'n dobbelsjtèin maog begênne. VB: Sjniéj 't sjpek ién dobbelsjtejnsjes vuur dat ste 't op d'n andiévie dèis. Zw. Géld wie drek en lûis wie dobbelsjtejn (zie 'geld' Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
dobbelsteen , dobbelstien , zelfstandig naamwoord
, dobbelsteen. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |