Woord: daad
daad , daad , [zelfstandig naamwoord]
, H.vi.31. , 2e nv. dades Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
daad , daod , vrouwelijk
, däode, däoë , daad. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
daad , doad
, voor: weldaad; ’n doad, of: ’n hijle doad an hōm (of: heur) doun = hem eene weldaad, of: eene groote weldaad bewijzen, vooral wanneer dit gepaard gaat met veel zelfopoffering. Zegswijs: de wil veur de doad nemen = de goede wil of goede bedoeling van iemand op prijs stellen, ’t zij men er al of niet zijn voordeel mee doet; eveneens wanneer de poging om te helpen door de omstandigheden is verijdeld. Oostfriesch De wille is mêr as de gafe. – zij komen nijt tot de doad = zij praten, of beloven, veel, maar het komt niet tot uitvoering, daden blijven uit. Vgl. doadzoaken. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
daad , daod
, daad. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
daad , doad , [zelfstandig naamwoord]
, daad. Dat is gain wies minsken doad. Hai het n haile doad doan = hij heeft daar een mooi stukje uitgehaald! Doad is beter as ‘t woord = doen is een ding. Hai het n doad aan mie doan = een weldaad. Ze komen nait tòt doad = het blijft bij praten. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
daad , daot , mannelijk
, daode , daad. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
daad , daod , 0
, daoden , daad Daor hej een goeie daod met daon (Bor), Hij het een goie daod daon: het gat dichte knepen en mie der boeten laoten (Vtm), Hij voegde de daod bij het woord (Schl), Hij meinde dat hij een heile daod daon haar iets geweldigs had verricht (Row), Ze stiet iederiene bij mit raod en daod (Noo) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
daad , dood
, daad. mv. daoi. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
daad , daod
, daad. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
daad , daod , zelfstandig naamwoord
, de; daad, bewuste handeling Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
daad , daed , zelfstandig naamwoord
, daeje , daedjie , daad Daer hebbie een goeien daed mee gedaen Daar heb je een goede daad mee gedaan Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
daad , daod , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, daode , - , daad , VB: Es get ês, laot mich get wèite, ich sjtaon dich mêt raod en daod bié. Zw:. Ich heb de naom en dich d'n daod: ik word (ten onrechte) van iets verdacht, maar jij bent de schuldige. Of, in positieve zin: jij hebt het werk gedaan en ik krijg de eer. Zw: Op d'n daod: net, op dit moment Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
daad , dóód , unnen dóód stelle
, daad Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
daad , daod , zelfstandig naamwoord
, daad. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
daad , daod , mannelijk
, daad , Oppen daod: nu. Ich zooj oppen daod neet wete welke aafslaag wae mótte numme. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
daad , daod , zelfstandig naamwoord
, daad; WBD III.1.4: 'daad' = handeling Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |