Woord: bemoeial
|
bemoeial , bemooial
, bemoeial. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
bemoeial , bemuial , 0
, bemuials, bemuiallen , bemoeial Een bemuial, die bemuit hum overal mit, ook as hij er niks mit hef te maken (Wsv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
bemoeial , bemuuial , zelfstandig naamwoord
, bemoeial. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
bemoeial , bemeujâl , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, bemoeial Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
bemoeial , bemaojal
, bemoeial Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |