Woord: belonen
|
belonen , beloëne
, beloën, beloëns, beloënt, beloënde, beloënt , beloonen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
belonen , belonen , [werkwoord]
, 1 belonen.; 2 beloning. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
belonen , belonen , zwak werkwoord, overgankelijk
, belonen Ze hebt hum der goud veur beloond, dat e holpen hef (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
belonen , beloene , werkwoord
, beloende, beloend , belonen , VB: De hebs mich e groet plezeer gedoën; oe kên ich dich mêt beloene? Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
belonen , [belonen] , beloeane
, beloeantj, beloeandje, beloeandj , belonen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
belonen , beloeëne , werkwoord
, beloeënjtj, beloeënjdje, beloeënjdj , belonen Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
belonen , beloeëne , werkwoord
, belonen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
belonen , beloeëne
, beloeënde – beloeënd , belonen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |