Woord: avel
avel , aveltje
, alfer. Ein aveltje oetsmiete um einen snook te vangen, een kleinigheid geven om groote winst te behalen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
avel , aovel , zelfstandig naamwoord
, aovels , äövelke , spiering (Osmerus eperlanus) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
avel , avel
, aveltje , alver Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |