Woord: angstig
|
angstig , [bang] , engstig , bijvoeglijk naamwoord
, angstig. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
angstig , engstig
, angstig. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
angstig , angsteg , [bijvoeglijk naamwoord]
, angstig. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
angstig , èngstich
, èngstigger, èngstichste , angstig. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
angstig , angstig , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, 1. angstig, bevreesd Al die malle dingen op de tillevisie kunt je zuver angstig maken (Bei), Hij was angstig in de hoed (Hol), Deur al die inbrekerij worden veul mensen angstig (Ndo), Het weur oes angstig um het hart (Wes) 2. angst teweegbrengend Met die novemberstörm was het ok angstig weer (Eex), Die zwaore novemberstorm van veurig jaor was aordig angstig (Flu), Het was een angstig ogenblik (Dwi), Wat angstig wark was dat (Nsch), Eein kind is een angstig bezit (Nor), Het is angstig mistig (Stu) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |