Woord: afpalen
|
afpalen , aafpöle
, pöl, pöls, pölt, polde, gepöld , afpalen. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
afpalen , afpaole
, afpalen, afrasteren D’n boêr mos de plak nog afpaole De boer moest ’t grondstuk nog afpaeln. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
afpalen , aafpäöle
, päölde aaf, haet of is aafgepäölt , afrasteren; afbakenen. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
afpalen , ofpoalen
, poalen of, of epoald , afpalen (afzetten met palen). Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
afpalen , ofpaolen , zwak werkwoord, overgankelijk
, (Zuidwest-Drenthe, zuid) = afgrenzen met paolen Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
afpalen , [afrasteren] , aafpaole
, afrasteren, afbakenen Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
afpalen , aafpaole , werkwoord
, afzetten (met palen) Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
afpalen , aafpäöle
, afpalen Bron: Arts, Jan (2015), Brónsgreun Bukske, Editie Veldes dialek, Velden. + |