Woord: wreef
|
wreef , wrîje , vrîje, vree, vrije , vrouwelijk
, wreef van den voet. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
wreef , vrei , vrij
, van den voet = wreef. Oostfriesch vrei, Oud-Friesch voetwerst = voetgewricht; Engelsch wrist = gewricht; Angel-Saksisch vraestan; Engelsch to wrest = draaien; zie [ook]: krap 3. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
wreef , vrieë , mannelijk
, Wreef van den voet. Mnl. wrige. Tijdschr. III. 216. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
wreef , wreech , vreech
, wreef van den voet. Bron: Beets, A. (1927), ‘Utrechtsche Volkswoorden en Volksgezegden’, in: Driemaandelijksche bladen 22, 1, 1-30, 73-84. Groningen |
|
wreef , vrieë , mannelijk
, Wreef van den voet. Mnl.: wrige. Tijdschr. III, p. 216. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
wreef , vrej , (kort uitspreken)
, wreef van den voet. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
wreef , vrieje , vrouwelijk
, wreef van de voet Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
wreef , vrije , vrij , [zelfstandig naamwoord]
, de wreef, de kròp van de vout. Schounen kniepen mie op vrij van vout. , niet Hogeland en Westerkwartier Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
wreef , vrieje , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, vriejn , vriejken , wreef Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
wreef , vrij , vrije
, wreef (van de voet) Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
wreef , vree , zelfstandig naamwoord
, Variant van wreef. | Ik moet ’n skoen mit ’n houge vree. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
wreef , vrief , mannelijk
, vrieve , vriefke , wreef. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
wreef , vri-j
, wreef. Bron: Kuipers, Cor e.a. (1993), Zò bót ás en hiëp. Plat Hôrster, Horst. |
|
wreef , vrieje
, wreef. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
wreef , vrieje
, wreef (zn.). Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
wreef , vrei , vreie, vree , 0
, (Zuidoost-Drents zandgebied, Midden-Drenthe, Kop van Drenthe). Ook vreie (Midden-Drenthe, veengebieden Oost-Drenthe), vree (Zuidoost-Drents zandgebied) = wreef Jaan drag aaid tripklompen; in aander klompen kreg e aaid last van zien vreien (Eex), z. ook wring Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
wreef , vri’je
, wreef Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
wreef , vrieje
, wreef. Aj ’n hoge vrieje heb, dan kuj niet mâklek passnde schoene kriegn. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
wreef , vreef , zelfstandig naamwoord
, vreeve , vreefie , wreef Hij had zukke hôôge vreeve dat de klompemaker d’r rekening mee hieuw Zie ook vricht Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
wreef , vreje , vreve , zelfstandig naamwoord
, wreef. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
wreef , vrie , vree , vriejer, vrieje, vri-je, vrief, vrieve , zelfstandig naamwoord
, wreef. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
wreef , vreef , vrief , vrouwelijk
, vreef , wreef , Es se hoeag vreef höbs, is ’t lestig óm passendje sjoon te vinje. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
wreef , vrief , zelfstandig naamwoord
, vrieve , vriefke , wreef Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
wreef , vri-j , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, wreef Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
wreef , vrieëf , vreef , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, vrieëve/vreêve , vrieëfke/vreefke , tweede vorm Buitenijen (kerkdorpen rondom stadskern), Nederweerts, Ospels; wreef Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
wreef , wrêef , vrêef , zelfstandig naamwoord
, wreef; De Wijs – (gehoord over ’n pijnlijke voet: ) ’t gao nie goed mee de wrééf van munne voet (09-04-1973); WNT VREEF = wreef Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |