Woord: woedend
woedend , woudend , [bijwoord]
, zeer, erg. Ik kin doar woudende min over = ik kan er heel slecht tegen. Ik wör woudende kwoad. Hai is woudend riek. , (niet in Stad en Westerkwartier) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
woedend , woejend
, heel erg. [Box] Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
woedend , weujend
, 1. woedend; 2. geweldig (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
woedend , woeiend , bijwoord
, enorm (Land van Cuijk) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |