Woord: weegluis
|
weegluis , weegluis , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Zie de wdbb. – Ook afgekort tot weegje. || Hebben jullie last van de weechies? – Zegsw. Zo breed zitten as een weegluis, veel plaats innemen. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
weegluis , weegloes , [zelfstandig naamwoord]
, wandluis. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
weegluis , weigluis , zelfstandig naamwoord
, Wandluis. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
|
weegluis , wêêgluis , zelfstandig naamwoord
, wêêgluize , wêêgluissies , wandluis Zie wambeer, wêêglois Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
weegluis , weegluus
, wandluis (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |