Woord: walm
|
walm , swalm , qualm
, walm. Ook met de k, k-walm. Isl. svaela, rooken. Bron: Halbertsma, J.H. (1835), ‘Woordenboekje van het Overijselsch’, in: Overijsselsche Almanak voor Oudheid en Letteren 1836, Deventer: J. de Lange. |
|
walm , walm
, bundel of bussel stroo. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
walm , walm
, wasem, damp, stoom. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
walm , waalm , [zelfstandig naamwoord]
, walm. || kwaalm Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
walm , walm , mannelijk
, welmke , opwarming. ’t Aete noch ẹ welmke gaeve: het eten even opkoken. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
walm , walm , waalm , 0
, Ook waalm (Kop van Drenthe, Veenkoloniën) = walm, rook Zij rookt daor zo, ie kunt de walm wel snieden (Klv), Boven het glas van de pietereulielaamp hung een schel um de walm op te vangen (Bei), De walm van de zoere melk uut de melkpulle kwaamp oe in de mute (Zdw), z. ook kwalm, zwalm Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
walm , wáálm
, walm, rook. Bron: Zegers, A. (1999), Het dialect van het land van Ravenstein, in het bijzonder van Uden en Zeeland, Uden. |
|
walm , walm
, walm Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
walm , zwalm , zelfstandig naamwoord
, walm, roetuitstoot. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
walm , zwalm
, walm. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
walm , wâlm , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, rook, walm Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |