Woord: voordeur
voordeur , véúrdeurĕ
, voordeur. Bron: Ebbinge Wubben, C.H. (1907), ‘Staphorster Woordenlijst’, in: Driemaandelijkse Bladen 6, 61-94 |
voordeur , veurdeur
, voordeur. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
voordeur , veurdeure , veurdeur , [zelfstandig naamwoord]
, voordeur. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
voordeur , vördeur , vrouwelijk
, voordeur. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
voordeur , voordeur , zelfstandig naamwoord
, in de zegswijze hai is deer deur de voordeur inkommen, hij is daar met open armen ontvangen, heeft daar een wit voetje. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
voordeur , veurdeure
, voordeur. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
voordeur , veurdeur , 0
, voordeur Aj bij heur de veurdeure lös doen, staoj mitienen in huus in de kamer (Mep), Hij gung de veurdeure in en de achterdeure weer oet (Bov) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
voordeur , veurdeure
, voordeur Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
voordeur , veurdeure
, voordeur. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
voordeur , vurdéúr
, voordeur , És ik èùw nie hôj én de vurdéúr, dan moes ik aalté aachterum binne. Als ik jou niet had en de voordeur, dan moest ik altijd achterom binnen. Goed dat je het zegt, daar had ik zelf niet aan gedacht. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
voordeur , vedeure , bijwoord
, voor de deur, vaak ruimer: buiten Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
voordeur , veurdeure , zelfstandig naamwoord
, de; voordeur Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
voordeur , veurdeure , zelfstandig naamwoord
, voordeur. Zie ook: uusdeure. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
voordeur , vurdeur
, voordeur Bron: Gast, C. de (2011), ’t Boekske van de Aolburgse taol, Wijk en Aalburg: Stichting behoud Aalburgs dialect. |
voordeur , veurdeur , veurdeure
, 1. voordeur (algemeen); 2. voordeur in een boerderij, die alleen opengaat bij een bruiloft en een begrafenis (trouwen en rouwen). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
voordeur , [voordeur ] , vuuerduuer , vrouwelijk
, voordeur Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
voordeur , vurdeur , zelfstandig naamwoord
, voordeur; Henk van Rijen - 'vudeur, vustedeur'; R Tegen iemand die zich als onmisbaar voordoet: 'As ik jou nie had en de vurdeur nie, dan moes ik aaltij aachteróm. Henk van Rijen - hij gong du de vudeur deur; CiT (94) 'Hij ging du de vuddeur deur'; Hees vurdeur (VIII:25) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |