Woord: verarmoeden
|
verarmoeden , verarremoeie , veraarremoeie, vererremoeie , werkwoord
, (KRS: Wijk, Lang, Coth, Werk, Hour, Scha; LPW: Pols) vererremoeie (LPW: IJss, Mont, Bens, Lop, Cab) 1. betrekken (van de lucht) (KRS: Wijk, Lang, Coth, Werk, Hout, Scha; LPW: IJss, Mont, Bens, Lop) ‘Ik dink dat we rege krijge, de lucht veraaremoeit zo.’ (Coth). Ook in de Alblasserwaard en de Vijfheerenlanden (Berns 1991, p. 151). Van Dale (1992, p. 3303) kent in deze betekenis het woord verarmen . Synoniem: *aanhale . 2. (ww) (van mensen en dergelijke) verpieteren (KRS: Coth, Scha) Bron: Scholtmeijer, H. (1993), Zuidutrechts Woordenboek – Dialecten en volksleven in Kromme-Rijnstreek en Lopikerwaard, Utrecht |
|
verarmoeden , verarremoeien
, achteruitgaan. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
verarmoeden , verarmoeie
, ’t lugchie verarmoeit, de lucht betrekt Bron: Grauw, Sibrand de en Gerard Gast (2014), ABC Dordt. Dordtse woorden en uitdrukkingen, dialect, verhalen en versjes, gedichten en straattypes, Asaprint Uitgeverij, Dordrecht. |
|
verarmoeden , verèèremoeje , zwak werkwoord
, verèèremoeje - verèèremoejde - verèèremoejd , in armoede geraken, verarmen; Kees en Bart (krantenrubriek in Groot Tilburg, ca. 1935) - 'omdè ze vererremoeien'; Ons taol die gao verèèrremoeie/ heej Prins Claus list nòg gezeej. (Lechim; ps. v. Michel van de Ven; ongedateerd knipsel 1960-1980; uit: Et kiendje heej tòch enen èège naom); WBD III.4.3:26 verèèrmoeje, c.q. wegkwijnen, niet tieren, niet aarden; voor het begrip 'niet gedijen'; A.P. de Bont - Dialekt van Kempenland - 1958 e.v. - bijvoeglijk naamwoord 'verarmoed' - armoedig; Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch dialect - 1899 - VERARMOEIEN (met 'zijn') - in armoede vervallen; Kiliaen - depauperare en depauperari; WNT - VERARMOEDEN Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |