Woord: vaneigens
|
vaneigens , van éges
, vanzelf ’t Gùt van éges Het gaat vanzelf. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
vaneigens , vaneijges , bijwoord
, vanzelf. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
vaneigens , vaneigens
, vanzelf. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
vaneigens , eigens
, in van eigens vanzelf (Zuidwest-Drenthe, Midden-Drenthe) Ja, dat sprek toch van eigens is vanzelfsprekend (Die), Het was een mitvaller van eigens (N:Hgv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vaneigens , vaneigens , bijvoeglijk naamwoord
, (Zuidwest-Drenthe, Zuidoost-Drents veengebied) = vanzelfsprekend Vaneigens hef de meister geliek (Ruw), Dat is vaneigens een naosleep op het gewone slachten (Pes), Dat is toch vaneigens dat spreekt toch vanzelf (Dwi), z. ook vanzölf Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vaneigens , vanéijges
, vanzelf , Dé's iet van niks zègge ze dan, és't vanéijges gi, dan lupt alles óp rullekes. Dat is iets van niks zegge ze dan, als het vanzelf gaat, dan loopt alles op rolletjes. Bron: Hendriks, W. (2005), Nittersels Wóórdenbuukske. Dialect van de Acht Zaligheden, Almere |
|
vaneigens , van èìjges
, vanzelfsprekend Bron: Bergh, N. van den, e.a. (2007), Um nie te vergeete. Schaijks dialectboekje, Schaijk. |
|
vaneigens , gì dè van èiges
, gaat dat van zelf Bron: Peels-Mollen, J. met werkgroep Weerderheem in Valkenswaard (Ed.) (2007), M’n Moederstaol. Zôô gezeed, zôô geschreeve. Almere/Enschede: Van de Berg. |
|
vaneigens , vanèèges
, vanzelf. Bron: Luysterburg, J. e.a. (2007), Dialecten in het Zuidkwartier. Hoogerheide, Ossendrecht, Putte, Woensdrecht, Heemkundekring Het Zuidkwartier. |
|
vaneigens , vaneigens , bijwoord
, vanzelf. Zie ook: vanzels. Bron: Kraijer, M., H. Mulder, D. Visscher en Ph. Bloemhoff (2009), Op zien Zwols: Woordenboek van de Zwolse Taal, Kampen: IJsselacademie |
|
vaneigens , venèijges
, vanzelf , ’t Góng venèijges, ik kón ’r niks teege doewn. Het ging vanzelf, ik kon er niets tegen doen Bron: Laat, G. de (2011), Zoo prôte wèij in Nuejne mi mekaâr, Nuenen |
|
vaneigens , vaneigens
, vanzelf (O.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
vaneigens , vaneiges
, vanzelf , Det geit vaneiges uuever. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
vaneigens , vanèèges , venèènges , bijwoord
, vanzelf, natuurlijk; Agge zó wèèd zèèt, gaoget vórt ammòl vanèèges. - Als je zover bent, gaat het verder allemaal vanzelf. WBD III.1.4:58 'van eigens' = natuurlijk; WNT VANEIGEN, daarnaast ook: vaneigens - vanzelfsprekend, natuurlijk; 3) zeker; Cornelissen & Vervliet - Idioticon van het Antwerpsch dialect - 1899 - VANEIGEN, VANEIGENS bijwoord vanzelf: Da' spreekt vaneigen. Jan Naaijkens - Dès Biks (1992) - vaneijges bw - vanzelf; Bosch veneiges - vanzelf; vanzelfsprekend; venèènges - vanzelf > van eigen(s); Dan wòrret venèèges enen bôom meej en hart vur onze stad. (Tillie B.: pseudoniem van Nicole van Wagenberg; uit een column van haar website ‘Tilburgs Taolbuuroo’, 2012) Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |