Woord: vals
|
vals , vals
, Valsch. Bron: J.A.V.H. (18e eeuw), Haagsch Nederduitsch woorden-boekje. Den Haag: Johannes Mensert. Uitgegeven in: Kloeke, G.G. (1938), ‘Haagsche Volkstaal uit de Achttiende eeuw’, in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 57, 15-56. |
|
vals , valsch
, hard, namelijk valsch loopen = hard loopen, van een paard: ii löp valsch. Bron: Ballot, A. (1870), Eigenaardigheden van het Twentsche dialect, uitgegeven in 1968, Hengelo. |
|
vals , valsch , bijvoeglijk naamwoord
, boos; hé wier valsch op mi, hij werd boos op mij. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
vals , vals
, voor: boos, kwaad; ’k wōr zóó vals op hōm dou hij dat zee = ’k werd erg boos op hem toen hij dat zei. Vals = valsch, in de vergelijking: zoo vals as schoem op ’t woater; ook: Oostfriesch. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
vals , vaals , [bijvoeglijk naamwoord]
, 1 vals. Zo vals as schoem op ‘t wotter. ‘t Is n vaalze mieterd. n Vaalze aid.; 2 boos. Dou ik dat heurde, wör ik vaals. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
vals , vals
, kwaad Wa wier ie vals Wat werd hij kwaad; vâls worre kwaad worden. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
vals , faals
, 1. vals. 2. boos, nijdig Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
|
vals , valsj
, valsjer, valsjte , vals. Valsje harter in ’t mous: het hart van de koolplant is vals, zodat zich geen kool kan vormen, zgn. draaihartigheid. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
vals , vals , vaals , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, Ook vaals (Noord-Drenthe) = 1. vals, onzuiver Die mondharp is vals (Dro) 2. gemeen Die hond moej je veur waren, die is vals (Sle), Wat een vaalse Judas (Eev), Hij is zo vals as schoem op het waoter, ...’t gold (wb), ...as een kat, ...een krèei (Sle), ...as het water diepe is (Dwij), (fig.) De locht schittert vals gezegd als er een bui komt (Zdw) 3. onecht Hij hef een vals gebit (Noo), Hie hef een valse ied oflegd, daor is e nog niet klaor met meineed (Oos) 4. nijdig Toen hij mie dat flikte, weur ik toch zo vals! (Bov), Ik was vals op dat mèens (Gas), Hai weur der vals om (Rod) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
vals , vals
, vals Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
vals , vals , vaals , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, 1. niet zuiver van klank 2. niet eerlijk, gemeen 3. onbetrouwbaar, verraderlijk 4. boos, nijdig 5. nagemaakt of vervalst 6. vaal, bleek, in een vals zunnegien 7. in valse bescheidenhied onechte, gespeelde bescheidenheid Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
vals , vaals , bijvoeglijk naamwoord
, vals , VB: 'r Zynk vaals, vaals géld, vaalse berichte, 'nne vaalse mêns.; boos vaals VB: Och 'r woerd mich vaals wie ich 'm de woerhèid zaag. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
vals , vals
, valse plooien, valse vollen, valse vouwen, kreukels; vals gras, kweekgras (elymus repens). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
vals , vals , bijvoeglijk naamwoord
, boos (Tilburg en Midden-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
vals , vâls , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, gemeen, kwaad, onjuist, onzuiver Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |