Woord: v
v , f
, Dikwijls wordt de v verscherpt tot f: fak (vak); flak (vlak); fest (vest); fledder (vlier); fledderbōs (vlierboom); fessiebuus; festjebuus, festjebuutje (vestzakje); ferloat (verlaat, vallaat); fröm’s nevens vrömmês (vrouwmensch); fettîk (vettik); flek (vlek); fitten (vitten); fouer, four nevens voar (voer en voeder); fak (vak); fioul (viool); ferkansie (vacantie); fleddermoes (vledermuis); flour, flouer (vloer); figelijêrn (vigileeren); fielet (violet); frōnder (vooronder); fitten (vitten); flakte (vlakte); flek (vlek); sneiflokken (sneeuwvlokken); flekkêrg (vlekkig); flaaien (vleien); fluiken nevens vluiken (vloeken); flökt nevens vlökt (vloekt); failen (veilen); fieftîg (vijftig); fijrtîg, firtig (veertig), enz. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
v , v , [letter]
, de vorm van de letter. Ganzen vlaigen in n V; dij V bedudt vorst. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
v , v , [letter]
, Sommige Hollandse woorden met f hebben bij ons v: bv. vies, vris. Omgekeerd bij ons f in: fest, fledder, fleddermoes, flattern. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
v , uvee
, de letter ‘v’ (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |