Woord: uitmodderen
uitmodderen , oetmōddêrn
, schelden, uitschelden voor al wat maar leelijk is, iemand al wat gemeen is, verwijten; hij mōdderde heur in ’t vōlle gezelschōp oet; ’k wōl mie zoo nijt oetmonstêrn loaten. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
uitmodderen , oetmoddern , [werkwoord]
, 1 van modder zuiveren; n sloot oetmoddern.; 2 uitschelden (Hogeland) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
uitmodderen , uutmodderen
, modderen uut, uut emodderd , uitbaggeren. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
uitmodderen , oetmoddern , zwak werkwoord, overgankelijk
, 1. uitbaggeren van sloten etc. Die sloot möt dieper, wij moet hum ies oetmoddern (Sti), Ze mouten de wieke nog uutmoddern (Vtm) 2. de veenspecie verspreiden (Veenkoloniën) Bie het baggern waren ze an het oetmoddern (Ros), z. ook opmoddern Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
uitmodderen , uutmodderen , werkwoord
, de modder, bagger uit een sloot halen, veelal met een baggerbeugel Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
uitmodderen , uutmodderen
, uit de modder trekken. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |