Woord: taainagel
|
taainagel , taonnègel , mannelijk
, nijdnagel. Bron: Gallée, J.H. (1895), Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect, aanhangsel Twents |
|
taainagel , taainoagel , toainoagel
, schimpwoord voor iemand die moeilijk tot iets is te bewegen, niet spoedig geneigd is iets toe te staan, vooral wanneer hij er geld aan moet opofferen (v. Dale: taaiaard, taaierd, taainagel = nijdnagel, fig. = gierigaard.) Zie: teppen, en: toai in ’t melken. Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
taainagel , [soort spijker, priem, taai iemand] , taonègel , taojnègel , mannelijk
, Stroopnagel. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
taainagel , toainoagel
, zie taainoagel *; v. Dale taaiaard = gierigaard. Bron: Ganderheyden, A.A. (1897), Groningana – Supplement op H. Molema’s Woordenboek der Groningsche Volkstaal, Groningen (reprint 1985) |
|
taainagel , taonègel , taojnègel , mannelijk
, Stroopnagel. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
taainagel , taonäägel , mannelijk
, nijdnagel Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
taainagel , taainagel
, iemand die op vervelende wijze op zijn stuk blijft staan. Bron: Beets, A. (1954), ‘Leidse woorden en uitdrukkingen’, in: Bicker Caarten, A. (red.), Leids Volksleven, Leiden: Sijthoff |
|
taainagel , toaneagl , zelfstandig naamwoord
, 1 velpuntje bij de nagel, 2 niet kleinzerige man Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
taainagel , toanaegel
, dun velletje bij de nagel, stroopnagel. Bron: Bos-Vlaskamp, G. e.a. (1994), Olster woorden, Olst. |
|
taainagel , toanaegel
, wildgroei naast de nagel. Bron: Werkgroep Dialekt van het Cultuur Historisch Genootschap Raalte (1995), Nieuw Sallands Woordenboek, Raalte |
|
taainagel , taoinagel , 0
, (Zuidwest-Drenthe) = ingescheurde nagelriem Een taoinaegel is een slop gedeelte opzied van de naegel (Die), Een taoinagel kuj het best even ofknippen, veurdat e wieder inschèurt (Bei), z. ook splietnagel Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
taainagel , taoinagel
, dwangnagel Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
taainagel , taonèègel
, dwangnagel. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
|
taainagel , taainagel
, vergroeiing bij een vingernagel. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |