Woord: strooi
strooi , strui , zelfstandig naamwoord onzijdig
, ‘t streu. Struien = streuden. Ons stainpad wòrre struid met gruden (dV) , (Westerkwartier) Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
strooi , strujen , zelfstandig naamwoord
, dennennaalden die als bodembedekking in een stal gebruikt worden. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
strooi , streien , streujen , zelfstandig naamwoord
, slootafval (Putten). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |