Woord: stieperen
|
stieperen , [koppig zijn] , stîperen
, koppig zijn. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
stieperen , stîperen
, Pruttelen, mokken. Gestîpér. Bron: Draaijer, W. (1896). Woordenboekje van het Deventersch Dialect. ’s-Gravenhage: Martinus Nijhoff |
|
stieperen , stîperen
, Pruttelen, mokken. Gestîper. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
|
stieperen , stieperen
, lopen met kleine, vlugge pasjes (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |