Woord: sprok
|
sprok , sprok
, Gierigaard. Bron: J.A.V.H. (18e eeuw), Haagsch Nederduitsch woorden-boekje. Den Haag: Johannes Mensert. Uitgegeven in: Kloeke, G.G. (1938), ‘Haagsche Volkstaal uit de Achttiende eeuw’, in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 57, 15-56. |
|
sprok , sprok
, droog. Pl. d. id. Bron: Halbertsma, J.H. (1835), ‘Woordenboekje van het Overijselsch’, in: Overijsselsche Almanak voor Oudheid en Letteren 1836, Deventer: J. de Lange. |
|
sprok , sprok
, broos, sprokkelig, gemakkelijk te verbreken. Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
sprok , sprok , [bijvoeglijk naamwoord]
, broos. z. Laurman o.h.w. Nd. sprock. Hd. Spröde. Teuth. Sproc. Kil. sprock. De. spröd. - Zwe. spräcka, De. sprekke, breken. De. sprukken, gebroken. Ndl. sprokkelen, dorre takken opzamelen, en sprokkelhout, dor, afgevallen hout. Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
sprok , spròk , bijvoeglijk naamwoord
, droog, dor, bros. Bron: Gallée, J.H. (1895). Woordenboek van het Geldersch-Overijselsch Dialect. Deventer: H.P. Ter Braak |
|
sprok , sprok , sprokkel
, bros, van hout gezegd; Drentsch spreu; Kil. spork, sprok = bros, Friesch, Noord-Brabantsch, Oostfriesch, Nedersaksisch sprok, Holsteinsch sprück, sprok, Westfaalsch sprock, Hoogduitsch spröde. (v. Dale: broos = sprokkig, van ijzer, en: sprokkig (gewestelijk) broos: sprokkig ijzer.) Bron: Molema, H. (1895), Woordenboek der Groningsche Volkstaal in de 19e eeuw (handschrift met aanvullingen op gedrukte editie uit 1887) |
|
sprok , sprok
, zeer breekbaar hout. Bron: Daelen-Meuter, Jos. van (ca. 1937), Venloos waordebook, ongepubliceerd typoscript, Venlo. |
|
sprok , spròk , [bijvoeglijk naamwoord]
, bros. Kloaverheu is spròk. Waarm wotter wòrt ‘t vel spròk van. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
sprok , spròkkel , [bijvoeglijk naamwoord]
, 1 spròk bos.; 2 lichtgeraakt. || brösk; krik; krikkeg; naauwnemend; nitterg Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
sprok , sprok , zelfstandig naamwoord, onzijdig
, takjesrommel Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
sprok , sjprok , bijvoeglijk naamwoord
, sjprokker, sjprokste , broos. Sjprok hout: broos hout. Bron: Schelberg, P.J.G. (1986), Woordenboek van het Sittards dialect, Amsterdam |
|
sprok , sprok , sprokke , bijvoeglijk naamwoord, bijwoord
, (Zuidwest-Drenthe). Ook sprokke = broos, knapperig Het hef fel edreugd; het heui begunt sprok te worden (Ruw), Het is gien mooi stro um te streien; het is zo sprok. Het nemp niks gien vocht op (Koe), De takkebossen waren sprokke (Rui), De koekies bint sprok (Hgv) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
sprok , sprok , sprokkerig , bijvoeglijk naamwoord
, sprok, sprokkig (van grond, stro enz.) Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
|
sprok , sjprok , bijvoeglijk naamwoord
, bros , VB: Die sjaanse hebbe zoe lang oonder 't aofdäok gelëge dat ze gaans sjprok zién. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
sprok , sprok
, afgevallen tak, dood hout. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
sprok , sprok , bijvoeglijk naamwoord
, broos (West-Brabant) Bron: Swanenberg, A.P.C. (2011), Brabants-Nederlands: Nederlands-Brabants: Handwoordenboek, Someren |
|
sprok , sprok
, broos , Dae stek is erg sprok, dao kóns se neet op läöne. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
sprok , [larve] , sprok , vrouwelijk
, sprok , larve , Ieës sprok inne bieëk vange en den daomèt gaon vèsse. Bron: Tonnaer, M. en Har Sniekers (eindred.), (2012), Thoears Woeardebook, Thorn |
|
sprok , sprok
, kokerworm, larve van een schietmot (Trichoptera) (als aas gebruikt bij het vissen) Bron: Janssen, L. (2013), Limburgs Woordenboek Heels-Nederlands, Heel. |
|
sprok , sprok , bijwoord
, (Nederweerts) bros Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
sprok , sprok , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, (Ospels) wormpje om te vissen Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |