Woord: snuf
|
snuf , [fijngemalen tabak] , snuf
, Snuif. Bron: J.A.V.H. (18e eeuw), Haagsch Nederduitsch woorden-boekje. Den Haag: Johannes Mensert. Uitgegeven in: Kloeke, G.G. (1938), ‘Haagsche Volkstaal uit de Achttiende eeuw’, in: Tijdschrift voor Nederlandsche Taal- en Letterkunde 57, 15-56. |
|
snuf , snuf
, snuif. Zoo ook snuffen = snuiven, snufdoos = snuifdoos enz. Een liefhebber der vrouwlieden noemt men wel eens een snufferboertende, een steek (zekere Bron: Panken, P.N. (1850) Kempensch taaleigen, Idioticon I, A-Z, Idioticon II, H-Z, red. Johan Biemans, 2010, Bergeijk. |
|
snuf , snuf , [zelfstandig naamwoord]
, smaak, mode. “hi lât de kleiren mâken nâ de neiste snuf.” Bron: Boeles, P. (ca. 1875), Idioticon Groninganum. Vergelijkend woordenboek van den Groningschen tongval, uitgegeven door Siemon Reker, 1977, Egbert Forsten & Profiel. |
|
snuf , snof , snuif , (snòf) , zelfstandig naamwoord, vrouwelijk
, Thans onbekende bijvorm van snuif, doch die blijkens de samenst. snofmolen vroeger in gebruik moet zijn geweest. || Den 4 dito smorgens tusse half 3 en 5 uuren is de snofmoolen van Dirk Duyn “de Swart” verbrand, Journ. Hoogeboom, 4 Jan. 1729. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
|
snuf , snof
, snuiftabak Bron: Jonker, L. & H.G. van Grol (z.j., ca 1940), Woordenboek dialect van Vriezenveen |
|
snuf , snof , snuf , [zelfstandig naamwoord]
, witte plek aan de neus van een paard. n Vòs mit kòl en snof. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
snuf , snuf , mannelijk
, salmiak (tabaks)poeder. Bron: Kerkhoff, Chris (1970 ev), Dialectwoordenlijst van het Land van Cuijk, Cuijk |
|
snuf , snuf , zelfstandig naamwoord
, salmiakpoeder. Die kònde bè Mieke Mòòne vur ’ne sènt kòòpe. En as ge lang sèmmelde zeej Mieke: ’k Hè tèèd zat. Ge moet zèlf mar weejte wègge vur oewe sènt kòpt. Bron: Naaijkens, J. (1992), Dè’s Biks – Verklarende Dialectwoordenlijst, Hilvarenbeek |
|
snuf , snuf , snörf
, (Kampen, Kampereiland) snuif (tabak). Ook: snörf (Kamperveen) Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
snuf , sjnoûf , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, - , - , drop , (gemalen drop) sjnoûf. VB: Es v'r soondes-sént hawwe krège gol v'r ôs bié Triéneke soms'n tuútsje sjnoûf. Bron: Jaspars, G. en H. Fiévez (2006-2008), Woordenboek van het Gronsvelds, Gronsveld/Ryckholt |
|
snuf , snof
, tabakssnuif. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |
|
snuf , snuf , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, droppoeder, smaak Bron: Feijen, Jan (2013), Zoeë Kalle Vae - Weertlands woordenboek, Weerd. |
|
snuf , snuf , zelfstandig naamwoord
, salmiakpoeder; B snuif; K. de Beer - Tilburgs Bijnamenboek (2000) - Wieske snuf = Louise Tuerlings (blz. 78); A.P. de Bont – zelfstandig naamwoord m. 'snuf' - snuif, snuiftabak; Antw. SNUF zelfstandig naamwoord m. en niet v. - Iet in de(n) snuf hebben - het vermoeden, in 't oog, in de mot hebben; snuf hebben op iet - er begeerte voor hebben. Jan Naaijkens - Dè's Biks – snuf zelfstandig naamwoord - salmiakpoeder Bron: Sterenborg, W. en E. Schilders (2014), Woordenboek van de Tilburgse Taal (WTT), Tilburg: Stichting Cultureel Brabant |