Woord: smikkelen
smikkelen , smikkelen , zwak werkwoord
, 1) Intr. Smakelijk eten, schranzen, snoepen. || Zit je lekker te smikkelen? – Zo ook in andere dialecten (DE JAGER, Freq. 1, 631; DRAAYER 37). – Vgl. opsmikkelen. 2) Trans. Zoenen, aanhalen, pakken; van een klein kind of een meisje. || Laat ik je ers smikkelen. – Ook elders bekend. Bron: Boekenoogen, G.J. (1897), De Zaanse Volkstaal. Deel II: Zaans Idioticon - Aanvullingen. Zaandijk (herdruk 1971) |
smikkelen , smikkelen
, Smullen. Smikkelbaord, smikkelbrö̂r. Bron: Draaijer, W. (2e druk 1936), Woordenboekje van het Deventersch Dialect, Deventer: Kluwer. |
smikkelen , smikkeln , smiggeln , [werkwoord]
, peuzelen. Hai smikkelde gaauw zien brog op. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
smikkelen , smikseln , [werkwoord]
, smikkeln. Ik von nòg wat smikselderij = nòg wat te bikseln. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
smikkelen , smiggeln , smikkeln
, met bijgeluiden lekker eten Bron: Steenhuis, F.H. (1978), Stoere en Olderwetse Grunneger Woorden, Wildervank: Dekker & Huisman |
smikkelen , smikkele , werkwoord
, Smullen, snoepen. Zegswijze dat wordt smikkele mit de deur dicht en ’t houtje op de klink, dat wordt een (niet gestoorde) smulpartij. Bron: Pannekeet, J. (1984), Westfries Woordenboek, Wormerveer |
smikkelen , smikkeln , smiggeln , zwak werkwoord, (on)overgankelijk
, Ook smiggeln (Zuidwest-Drents zandgebied, Kop van Drenthe) = lekker eten Wat he’k toch lekker zitten te smikkeln vandaag; wij hadden stampot moes met worst (Bui) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
smikkelen , smikkelen
, smikkelen Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
smikkelen , smikkeln
, snoepen, smikkelen. Miene had ’n geldbriefien besteed veur snoeperieje, dât wol ze niet weetn en zie zee, dat de muuzn ’t opevreetn haddn. Mâr heur vae zee: “nee Miene, iej heb ’t versmikkeld”. Bron: Dialectwârkgroep Heerde/Waopmvelde (2004), Nieje Heerder Woordnboek, Heerde. |
smikkelen , smikkelen , werkwoord
, smikkelen, stilletjes en lekker eten Bron: Bloemhoff, H., J. Withaar, A. Bloemhoff en T. Bontekoe (2005), Stellingwarfs-Nederlands Verklarend Handwoordenboek (SNVH), Berkoop/Oldeberkoop: Stichting Stellingwarver Schrieversronte. |
smikkelen , smaggelen
, smikkelen (W.-Veluwe). Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |