Woord: sleur
|
sleur , sleur , [zelfstandig naamwoord]
, De òlle sleur volgen, sleurwaark. Bron: K. Ter Laan (1952), Nieuw Groninger woordenboek, 2e druk (herdruk 1989), Groningen |
|
sleur , sluur , zelfstandig naamwoord, mannelijk
, sleur Bron: Schönfeld Wichers, K.D. (1959), Woordenboek van het Rijssens dialect, herdruk 1996, z.pl. |
|
sleur , sleur , 0
, sleur Het mot gien sleur worden (Gro) Bron: Kocks, G.H. (1996-1997), Woordenboek van de Drentse Dialecten (WDD), Assen: Van Gorcum |
|
sleur , sleur
, sleur Bron: Fien, A., Ph.C.G.M. Bloemhoff-de Bruijn en J. Gunnink (2000), Woordenboek van de Kamper Taal, Kampen |
|
sleur , sluur , zelfstandig naamwoord
, sluure , sluurtie , sleur Bron: Werkgroep Dialecten Hoeksche Waard (2006), Hoekschewaards woordenboek, Klaaswaal. |
|
sleur , slor
, de slor komt er in, de klad komt er in. Bron: Scholtmeijer, H. (2011), Veluws handwoordenboek, Almere. |